زندگی شعاری

میگفت: یکی از قسمت های بد زندگی این است که درک کنی خودت و توانایی هایت را قدر شعار ها و آرمان هایت بالانکشیده ای. درک کنی که توان روحی ات پابه پای شعار ها و در راه رسیدن به آرمان هایت قد نکشیده است.

روحت قدر ادعاهایت بزرگ نشده است

یعنی فقط حرف زده ای و عملت همپای آن همه حرف زدنت نبوده است و آنقدر خودت کوچک مانده ای و ادعایت بزرگ شده که عملت نمی تواند هم پای حرف هایت بیاید. 

پ.ن: بعضی حرف ها آن چنان دقیق برجک ذهنت را نشانه میگیرند که خودت هم نمیفهی از کدام سمت منهدم شدی...از بس حق اند