اوست گرفته شهر دل،من به کجا سفرکنم؟

راستی،یادش بخیر

پارسال این شب ها چقدرشوق دیدارتان را در دل داشتم

اوج آرزوهایم شده بود زیارت اربعین...

و چه چیز زیباتر از آن که امسال، آن آرزوی رویایی برایم تبدیل شده است به یک خاطره ی فوق العاده شیرین

 و البته بازهم یک آرزوی ناب و خواستنی...

 

امام رئوفــــم

قایقرانِ  این شب ها

بی چراغ و با دستانی خالی

می آید تا اعتراف کند

به عظمت و بزرگی شما و خانواده ی کریمتان

 و تلخیِ گزنده ی روزگارِ سختِ دور شدن از کویتان

امسال هم در پرونده ی تقدیر یکساله ام، به نسیمی از لطافت نگاهتان دل خوشم کنید

دل خوشم کنید که سخت محتاجم به مُهرِ تائیدی از مِهر نگاهتان.

باز دارم به سر هوای حرم

دلمان تنگ شد برای حرم

دوست دارم رها شوم از خود

در میان سر و صدای حرم...

+مادر سپرده است به دست شما مرا

گفته فقط شما ببری کربلا مرا